Nowoczesne roboty i maszyny w przemyśle są wynikową pracy w dziedzinie nazywanej powszechnie robotyką. Jest to gałąź z pogranicza nauki oraz techniki. Bez niej nie byłoby możliwe wprowadzanie w masowy obieg wszelkich urządzeń pomiarowych, transportowych, medycznych, przetwórczych, budowlanych i chroniących przed szkodliwymi wpływami środowiska. Dzięki nowoczesnym urządzeniom także przyrodę udaje się okiełznać, np. w warunkach utrudnionej pracy na statkach czy w powietrzu.
Maszyny cybernetyczne w układach scalonych odpowiadają za to, by na właściwym poziomie za pomocą inteligentnego zarządzania mechanicznego zostały zastąpione zdolności intelektualne oraz fizyczne, pochodzące od ludzi. Trzon wszelkich nowoczesnych robotów tworzą manipulatory. Potocznie można go nazwać kończyną mechaniczną, u ludzi mającą odpowiednik w postaci ręki. Manipulatory zaopatrzone są w chwytaki, odpowiadające za sięganie po wytwarzany produkt lub materiał przeznaczony do dalszej obróbki.
Zasięg ramienia manipulatora w określony sposób usprawnia cały proces produkcyjny. Odpowiednikiem dolnej kończyny układu jest pedipulator, czyli to część poruszająca się, odpowiadająca za przemieszczenie się urządzenia z zakresu robotyki.
Mobilność robotów jako wielka siła
Roboty działające i przemieszczające się za pomocą pomysłowo zamontowanych pedipulatorów nazywa się często maszynami kroczącymi. Silnie rozbudowane funkcje lokomocyjne przyczyniają się do usprawnienia pracy rąk i nóg ludzkich, co w praktyce przekłada się na wyrobienie danych norm w fabrykach i zakładach produkcyjnych, gdzie ważne jest osiąganie określonych wyników pracy. Cechą charakterystyczną mobilnych urządzeń jest także to, że poruszają się dzięki kołom lub gąsienicom, ich układ techniczny w znacznym stopniu przypomina działania zachodzące w przyrodzie, choćby ruch owadów. Przy konstruowaniu tego typu urządzeń naukowcy zawsze biorą pod uwagę biologiczne aspekty i wpływy, bo w nich tkwi pierwotna siła i gwarancja długiej żywotności maszyn.
Układy zarządzające sterowaniem
Sygnały sterujące maszynowymi obwodami współpracują z określonymi systemami, opracowanymi przez programistów. Układy sterowania przetwarzają sygnały i lokują ich orientację w przestrzeni, w której urządzenie jest przystosowane do działania. Programuje się więc sprzęty na to, by omijały sprawnie przeszkody, działały z określoną dynamiką, były odporne na działanie wysokich temperatur.